بیوگرافی بنیانگذار لنوو

در این مقاله از رایانیتا می خواهیم به بیوگرافی بنیانگذار لنوو بپردازیم. لیو شوانژی یکی از این افراد است که علی رغم محدودیت های سیاسی شدید، موفق به ایجاد شرکتی شد که در حال حاضر رتبه دوم را در تولید رایانه در کل جهان دارد. افراد موفق گاهی اوقات در شرایط عجیب و غریب متولد می شوند. به عنوان بنیانگذار Lenovo، زندگی شرکت لیو شوانژی اغلب با دورانی که استیو جاب در اپل مقایسه می شود. Lenovo در سال 1984 تأسیس شد. به عنوان دومین تولید کننده بزرگ کامپیوتر در جهان رتبه بندی می شود. با ما در ادامه مقاله بیوگرافی بنیانگذار لنوو همراه باشید. تا بیشتر به بیوگرافی لیو شوانژی بپردازیم.

لیو شوانژی کیست؟

لیو شوانژی متولد 29 آوریل 1944 در شانگ های چین است. وی در بدترین مواقع بزرگ شد. پدر لیو از مدیران بانک چین در شانگ های بود. با این حال، ارتباطات وی با کمونیست های چین در آینده لیو مشکلی ایجاد می کند. دوران کودکی لیو با سال های سیاست ناپایدار و تنش در دولت همراه بود. در سال 1961، او وارد کالج مهندسی ارتباطات نظامی شیان شد. به دلیل ارتباطات سیاسی پدر، لیو اجازه تحصیل در موضوعات حساس را نداشت. فارغ التحصیلی خود را در سال 1966 با تخصص سیستم های رادار به پایان رساند. با این حال، این دوره او را برای اولین بار در معرض دنیای محاسبات قرار داد.

تنها دو سال پس از فارغ التحصیلی، گذشته لیو بار دیگر او را تسخیر کرد. او را برای کار کارگری فرستاد. این بار به خاطر ایده های ضد انقلاب او بود که باعث شد مقامات او را به عنوان کارگر به کار در مزرعه برنج دولتی بفرستند. با زندگی در بین دهقانان از سال 1968 تا 1970 یاد بگیرند. در آن زمان، آکادمی چین علوم بازگشایی شد که به دلیل انقلاب فرهنگی چین بسته شد. لیو به شغل خود در پکن بازگشت و به عنوان مهندس و مدیر کار کرد. لیو سهم بزرگی در توسعه رایانه اصلی 757 داشت. او در سال 1984 از کار خود استعفا داد. به آکادمی علوم چین جایی که غول تولید کننده رایانه لنوو در آن متولد می شد، پیوست.

تاسیس لنوو

لیو شوانژی گروه لنوو (Lenovo) را از شرکتی که از طریق وام 24000 دلاری از دولت چین در سال 1984 در یکی از مهم ترین شرکت های چین که کمتر از 20 سال فعالیت می کرد، تاسیس کرد. دو سال پس از فارغ التحصیلی از موسسه مهندسی ارتباطات شیان، لیو مجبور شد در یک مزرعه دولتی برنج کار دستی انجام دهد. او در سال 1970 به کارفرمای قبلی خود، آکادمی علوم چین (CAS) پیوست و تا 14 سال آینده به عنوان مهندس و مدیر کار کرد تا این فرصت را پیدا کرد که کار خود را با Legend آغاز کند. این شرکت در اوایل دهه 1990 تولید رایانه های شخصی خود را آغاز کرد. تا سال 1996 این شرکت از IBM به عنوان بزرگترین فروشنده کامپیوتر در چین پیشی گرفته بود. لیو جوایز متعددی از دولت چین و نشریات مهم غربی دریافت کرد.

شرکتی که لیو تاسیس کرد. در ابتدا Legend Group نام داشت. در یک اتاق کوچک در پکن که به سختی 20 یارد مربع را پوشش می داد، شروع به کار کرد. شروع سطح پایین شرکت لیو اغلب با منشا کامپیوتری اپل در گاراژ استیو جابز در کالیفرنیا در دهه 1970 مقایسه شد. اولین وظایف لجند شامل تحقیق در مورد فناوری ذخیره سازی مغناطیسی برای رایانه ها بود. با این هدف که برنامه های تجاری برای این اکتشافات پیدا شود.

لجند در سال 1985 یک مجموعه شخصیت چینی برای رایانه ها ایجاد کرد. هنگامی که این شرکت در سال 1990 شروع به تولید رایانه شخصی کرد. همچنین توسعه فناوری را که باعث شناسایی شخصیت زبان چینی می شود، توسعه داد. در اواخر دهه 1990، لجند یک تشخیص دهنده چینی برای رایانه ایجاد کرد. به کاربران اجازه می داد نویسه های چینی را روی یک صفحه دیجیتال بنویسند. کاراکترها را روی صفحه کامپیوتر ترجمه کنند.

دستاوردها شوانژی

اولین داستان موفقیت آمیز لنوو شامل ایجاد یک برد مدار بود. تا رایانه های IBM بتوانند حروف چینی را تشخیص دهند. در سال 1990، لنوو فروش رایانه ها را با نام تجاری Legend آغاز کرد. مبارزه لیو برای سرپا نگه داشتن شرکت تا حدی به دلیل عدم وجود دانش تجاری در مورد کارکنان، که بیشتر آن ها دانشمند بودند، بود. لیو همچنین مجبور شد اقدامات سختی را برای القای اخلاق تجاری در شرکت انجام دهد. در سال 1994، Lenovo به طور عمومی در بورس هنگ کنگ ثبت شد.

مطالعه شرکت های آمریکایی

کارکنان لجند متشکل از تجار باتجربه ای نبودند. این امر باعث شد تا سال های اولیه فعالیت شرکت تا حدودی برای لیو و سایر افراد درگیر دست و پا گیر باشد.

ما عمدتا دانشمند بودیم و بازار را درک نمی کردیم. ما فقط با آزمایش و خطا آموختیم، که بسیار جالب بود. اما بسیار خطرناک ” لیو شوانژی “

افسانه با توزیع رایانه ها و لوازم جانبی ساخت خارجی تا پایان دهه 1980 رشد کرد. با این حال، تا سال 1990، دولت چین به لجند اجازه نام تجاری و فروش رایانه های شخصی خود را داد. اما در همان سال، چین تعرفه های خود را کاهش داد و درها را برای ورود تولیدکنندگان کامپیوترهای خارجی به بازار چین باز کرد. لجند مجبور بود با برخی از شرکت هایی که لیو آن ها را مطالعه کرده بود رقابت کند. به هر حال Legend مزایای رقابتی داشت. این مجموعه دارای ویژگی های چینی بود که در سال 1985 توسعه داده بود. می توانست از سطح پایین دستمزد چین و عدم وجود تعرفه، هزینه حمل و نقل و سایر مالیات بر محصولات مرتبط با کامپیوتر که رقبای خارجی آن باید آن را بپردازند، استفاده کند.

حفظ روند رقابتی

تا سال 1996، لجند از سهم بازار چین در فروش رایانه از IBM پیشی گرفته بود. حتی در آغاز قرن جدید نیز این برتری را حفظ کرد. لیو اطمینان داد که شرکت او با معرفی نوآوری ها در صدر بازار خواهد ماند. لجند یکی از اولین شرکت های چینی بود که به کارکنان خود گزینه سهام داد. لیو جوانان با استعداد را به پست های کارکنان سطح بالاتر ارتقا داد. در اواخر دهه 1990 بسیاری از مدیران لجند کاملا جوان بودند. روحیه کارآفرینی قوی خود را به شرکت تزریق کردند.

لجند رقبای خود را در معرفی چنین نوآوری هایی به عنوان پردازنده پنتیوم 2 به چین در اواخر دهه 1990 شکست داد. علاوه بر این، این شرکت از اینترنت برای افزایش فروش خود استفاده کرد. لجند همچنین تمرکز خود را بر بازاریابی خدمات کامپیوتری و تجهیزات متمرکز کرد. درست مانند برنامه ای که IBM در دهه 1980 دنبال کرد. زمانی که رقبا سهم بازار خود را کاهش دادند.

تغییر اسم به Lenovo(لنوو)

تا سال 2004 لجند همچنان بزرگترین سازنده کامپیوترهای شخصی در چین بود. این شرکت در مارس 2004 اعلام کرد که اولین شرکت چینی است که به برنامه حمایتی بازی های المپیک پیوست، با شروع المپیک زمستانی 2006 در تورین، ایتالیا مدت کوتاهی پس از اعلام، لجند نام انگلیسی خود را به طور رسمی به گروه Lenovo(لنوو) تغییر داد. این اقدام اولین تلاش های این شرکت برای فروش رایانه های خود در اروپا بود. جایی که قبلا کلمه “افسانه” در انگلستان و آلمان برای محصولات رقبای خود علامت تجاری شده بود.

تقدیرات لیو شوانژی

لیو، که زمانی خود را مدیر بسیار اقتدارگرا توصیف می کرد. جوایز متعددی را برای رهبری Lenovo در طول دو دهه اول آن کسب کرد. وی در سال 1995 توسط دولت چین به عنوان الگوی نیروی کار ملی و همچنین مرد اصلاح طلب در چین، در سال 1995 مورد تقدیر قرار گرفت. در سال 1996 دولت وی را به عنوان یکی از ده نفر از افراد تاثیرگذار در بخش تجاری در چین مورد تقدیر قرار داد. او در سال 2000 توسط فوربس به عنوان تاجر سال آسیا انتخاب شد. به عنوان یکی از “ستاره های آسیا” توسط Business Week در سال 2000 ذکر شده است. و توسط تایم در سال 2001 به عنوان یکی از بیست و پنج نفر از مدیران تأثیرگذار جهانی معرفی شد.