اینترنت از کجا آمد؟

در این مقاله از رایانیتا می خواهیم به این مسئله که اینترنت از کجا آمد، بپردازیم. امروزه بسیاری از کارهای روزمره ما با استفاده از اینترنت پیش می رود. شاید در حین استفاده از اینترنت، این سوال در ذهن شما نیز شکل گرفته باشد که اینترنت از کجا آمد. چگونه فعالیت خود را آغاز نمود.

در دوره ای که همه ما برای رفع نیازهای خودمان از ابزاری به نام اینترنت استفاده می کنیم. طبیعی است که سوالاتی درمورد این ابزار در ذهنمان شکل بگیرد. یکی از این سوالات درباره تاریخچه پیدایش اینترنت است. این که اساسا اینترنت از کجا آمد. در این جا ابتدا به نحوه پیدایش اینترنت می پردازیم. سپس آن را با ارائه یک سیر تکامل اولیه، کامل تر می کنیم. با ما در ادامه مقاله اینترنت از کجا آمد همراه باشید.

اگر قصد طراحی و راه اندازی وبسایتی منحصر به فرد نسبت به رقبا خود را دارید. می خواهید در کوتاه ترین زمان ممکن و قبل از دست رفتن ایده خود به نتیجه برسید. پیشنهاد می کنیم یک سری به صفحه سفارش طراحی سایت رایانیتا بزنید.

تاریخچه اینترنت

7 فوریه 1958 روزی بود که وزیر دفاع ایالات متحده امریکا، نیل مک الروی، سندی را امضا کرد. امضای وی آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته (ARPA) را راه اندازی کرد. این سازمان اکنون به عنوان آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی امریکا (DARPA) شناخته می شود. ایجاد این آژانس لحظه مهمی در تاریخ علم است. زیرا منجر به ایجاد اینترنتی شد که امروزه آن را می شناسیم.

جنگ سرد در دهه 1950 کاملا در جریان بود و ایالات متحده نگران قدرت علمی روزافزون اتحاد جماهیر شوروی بود. موشک فضاپیمای اسپوتنیک 1 در سال 1957 از طرف اتهاد جماهیر شوروی به فضا پرتاب شد. در پی آن، ارتش ایالات متحده نگران حمله شوروی از فضا و تخریب شبکه ارتباطی آمریکا از راه دور بود. پاسخ اصلی سوالمان که اینترنت از کجا آمد، در دل همین اتفاقات نهفته است.

شبکه ARPA

شبکه دفاع ملی موجود در ایالات متحده، به خطوط تلفن و سیم هایی که مستعد آسیب دیدگی بودند متکی بود. در سال 1962، J.C.R. لیکلایدر، دانشمندی از ARPA و دانشگاه MIT، اتصال رایانه ها را برای فعال نگه داشتن یک شبکه ارتباطی در ایالات متحده در صورت حمله هسته ای پیشنهاد داد. این شبکه به شبکه ARPA یا ARPAnet معروف شد. Packet Switching انتقال داده را در سال 1965 امکان پذیر کرد. در سال 1969، پیمانکار نظامی بولت، برانک و نیومن (BBN) فرم اولیه دستگاه های مسیریابی را ایجاد می کنند. این ساز و کار به عنوان پردازنده پیام های رابط (IMP) شناخته می شود. این امر انقلابی در انتقال داده ایجاد کرد.

Packet Switching چیست؟

‘Packet Switching’ روشی برای تقسیم و ارسال داده است. یک فایل کامپیوتر به طور موثر به هزاران بخش کوچک موسوم به “بسته” تقسیم می شود. هر کدام از بسته ها به طور معمول حدود 1500 بایت هستند. این بسته ها در شبکه توزیع می شوند و سپس دوباره به یک فایل واحد در مقصد خود مرتب می شوند. روش Packet Switching بسیار قابل اعتماد است. این روش اجازه می دهد داده ها حتی از طریق شبکه های آسیب دیده به صورت ایمن ارسال شوند. همچنین از پهنای باند به صورت بسیار کارآمد استفاده می کند. مانند یک تماس تلفنی نیازی به یک لینک اختصاصی ندارد. اولین شبکه رایانه ای Packet Switching در جهان در سال 1969 تولید شد. رایانه های چهار دانشگاه آمریکایی با استفاده از مینی کامپیوترهای جداگانه ای به نام “پردازنده های پیام رابط” یا “IMP” متصل شدند. IMP به عنوان دروازه ای برای بسته ها عمل می کند. از آن زمان تاکنون به آنچه که امروزه «روتر» می نامیم تبدیل شده است. Packet Switching، مبنایی است که امروزه اینترنت بر اساس آن کار می کند.

عموما افراد فکر می کنند برای کسب موفقیت باید ایده ای را از نوع شروع کنند. اما در مقاله زیر می توانید ببینید که چندان نیز اینگونه نیست.

6 کمپانی موفق با سرقت ایده

NSFNet چیست؟

شبکه دانشگاه استنفورد اولین شبکه محلی است که ایستگاه های کاری دور را بهم متصل می کند. در سال 1981، NSF با تامین بودجه شبکه علوم کامپیوتر (CSNET) ARPAnet را به محققان ملی علوم کامپیوتر در آمریکا گسترش داد. BBN مدیریت عملیات CSNET را در سال 1984 بر عهده گرفت.

ARPAnet پروتکل کنترل انتقال (TCP) را در سال 1983 تصویب کرد و شبکه نظامی (MILnet) را جدا کرد. سپس زیر مجموعه ای را برای تحقیقات عمومی اختصاص داد. مهندسان این شبکه را که به طور رسمی با عنوان شبکه ملی بنیاد علمی (NSFNET) شناخته می شد. در سال 1985 برای اتصال بخش های علوم کامپیوتر دانشگاه ها در سراسر ایالات متحده امریکا طراحی کردند.

پردازنده پیام رابط(IMP)

استیون ولف، دانشمند برجسته در زمینه Internet2 می گوید: «انتقال ARPAnet به پروتکل های شبکه باز TCP و IP در سال 1983 باعث گسترش سریع رشد تکنولوژی کار در اینترنت شد. هنگامی که NSFNET نوپای NSF پروتکل های مشابهی را تصویب کرد. فناوری ARPAnet نه تنها به دانشگاه های سراسر ایالات متحده آمریکا برای حمایت از جامعه آموزش عالی، بلکه همچنین به ارائه دهندگان خدمات اینترنتی نوظهور برای حمایت از تجارت و صنعت گسترش یافت.»

NSFNET سرانجام به یک منبع مرتبط برای پنج مرکز ابر رایانه در سراسر ایالات متحده تبدیل شد. این شبکه محققان را به شبکه های منطقه ای و سپس به تقریبا 200 شبکه تابعه متصل کرد. NSFNET نقش ستون فقرات اینترنت را در سراسر ایالات متحده به عهده گرفت. ARPAnet در 1990 به تدریج از بین رفت.

شبکه جهانی

سال 1989 گام بزرگی رو به جلو در ارتباطات اینترنتی بود. تیم برنرز-لی از سازمان تحقیقات هسته ای اروپا (CERN) پروتکل انتقال فرامتن (http) را ایجاد کرد. استانداردی که به سیستم عامل های مختلف رایانه امکان دسترسی به سایت های اینترنتی یکسان را می دهد. به همین دلیل، برنرز-لی به عنوان پدر شبکه جهانی وب (www) شناخته می شود.

مرورگر وب Mosaic، که در سال 1993 در مرکز ملی برنامه های ابر رایانه (NCSA) در دانشگاه Illinois Urbana-Champaign ایجاد شد. یک پیشرفت اساسی بود که از NSFNET ظهور کرد. Mosaic اولین چیزی بود که تصاویر متناسب با متن را نشان می داد. همچنین بسیاری از قابلیت های رابط کاربر گرافیکی دیگری را که امروز انتظار داریم. مانند نوار آدرس URL مرورگر و گزینه های برگشت، جلو، بارگیری مجدد برای مشاهده صفحات وب ارائه می دهد.

سرانجام NSFNET سیاست استفاده قابل قبول خود را برای استفاده تجاری اصلاح کرد و تا سال 1995 این شبکه از کار افتاد. با فاصله کوتاهی، مدل ارائه دهنده اینترنت، نقاط دسترسی به شبکه را ایجاد کرد که اجازه می داد جنبه سودآوری و تجاری اینترنت توسعه یابد.

به این صورت اینترنت از یک ایده تحقیق مبهم ابتدایی، به فناوری تبدیل شد که پس از حدود 65 سال، امروزه همه مردم جهان از آن استفاده می کنند. امروز فارغ از اینکه اینترنت از کجا آمد. دیگر استفاده از اینترنت منحصر به مقاصد نظامی و تحقیقاتی نیست. بر خلاف 70 سال قبل، امروزه گستره مصارف اینترنت همه ابعاد زندگی بشر را در بر می گیرد.